Het legendarische optreden van Chuck Berry in Eindhoven gered door Mac Taple de huisband van de Rocking Rebels
4 September 1983 | Philips Ontspannings Centrum Eindhoven | by: Bully Rebel
In 1955 scoorde hij een hit met ''Maybelleene'' en werd hij de eerste Afro-Amerikaan die de top 10 van de Amerikaanse hitlijst bereikte. Kenmerkend voor zijn muziek is het gebruik van Blues schemas, en het spelen van piano akkoorden (van Johnnie Johnson) op zijn Gibson gitaar, wat vaak de geboorte van de Rock & Roll genoemd wordt.
Als zwarte artiest, wist hij blank publiek te trekken door hillbilly wijsjes op een ludieke manier te gebruiken, en tijdens die acties is ook zijn befaamde duck-walk ontstaan. Hiermee leverde hij een positieve bijdrage aan het reduceren van de rassenscheiding welke met name in Amerika nadrukkelijk aanwezig was in die tijd. Elvis Presley hielp hem hierbij door nummers van hem op te nemen, en life te spelen, waaronder Brown-eyed Handsome Man, Memphis Tennessee, Too Much Monkey Business, Promised Land, Maybellene, Johnny B. Goode, Rock and Roll Music en School Days.
Verder had Berry een grote invloed op andere muzikanten als tekstschrijver en gitarist. Charlie Gillett noemt als belangrijkste; The Rolling Stones, The Beatles, Bob Dylan, allemaal artiesten uit het publiek dat in de jaren vijftig als tiener naar Berry luisterde. In 1957 scoorde hij zijn 2e hit met School days. Zijn bekendste hit is ''Johnny B. Goode'' (1958) wat over hemzelf; een 'colored boy' ging, maar vanwege commerciële redenen veranderd werd in 'country boy'. De naam Johnny refereert aan Johnnie Johnson, die overigens niet de piano speelde in deze hit.
Chuck Berry was eigenlijk ook best wel een rebel en raakte vaak met justitie in aanraking. In zijn middelbare schooltijd 1944 werd hij vanwege drie gewapende overvallen in Kansas City opgepakt en kreeg 3 jaar. In 1962 werd Berry aangeklaagd vanwege vermoedelijke ontucht met een 14-jarig meisje uit Texas. In 1979 belandde hij honderd dagen in de gevangenis vanwege belastingontduiking. In 1988 sleepte een vrouw hem voor het gerecht, omdat de gitarist haar in het gezicht geslagen zou hebben. En in 1990 was het opnieuw raak: een groepje vrouwen daagde Berry voor de rechter omdat ze stiekem gefilmd waren met camera’s die Berry in de toiletten van zijn restaurant in Missouri verstopt zou hebben.
In de jaren 70 en 80 teerde Chuck nog op behaalde successen in het verleden en trok min of meer met zijn gitaar en een koffertje kleren door Europa. Hij speelde met willekeurige begeleidingsbands, geregeld door de organisator van het evenement en nam gewoon aan dat die zijn muziek konden spelen. Oefenenen was niet nodig, iedereen kon zijn nummers toch zei hij. Verder had hij allerhande eisen anders speeld hij gewoon niet, en liet zich meestal cash betalen, waarbij het geld gewoon los in een gitaar koffer ging. 25.000 dolar voor een optreden van een uur was niks, en een toegift kostte 2500 dollar extra. De tijd hield hij strikt in de gaten en hij stopte ooit midden in een nummer als het uur verstreken was. In 1983 toerde de toen 52-jarige Berry kris-kras door Europa, en zou Eindhoven als enige stad in Nederland aandoen, en dat ontging de Rocking Rebels natuurlijk niet.
Berry had in zijn contract laten vastleggen dat hij tot na het optreden in Eindhoven een grote Mercedes huurwagen tot zijn personlijke beschikking zou krijgen. Bij aankomst op Schiphol vanuit het Engelse Peterborough boekte ze kamers in het Marriott en stond Tjallie Huizenga met een Mercedes 230 op Chuck te wachten. Dat viel niet in goede aarde want hij had een Mercedes 280SE besteld waar hijzelf mee mocht rijden.
Dat viel op dat moment zo snel niet te regelen, maar het lukte uiteindelijk toch om in Eindhoven een 280 SE te regelen en die stond om half 6 in Amsterdam. Maar inplaats van daarmee direct richting Eindhoven te rijden, ging hij 'met no particular way to go' en vondt de organisatie hem uiteindelijk met een prostitue in een Amsterdams Chinees-Indisch restaurant. De toenmalige huisband van de Rocking Rebels; het Eindhovense Mac Taple stond in het voorprogramma. Ze zouden die dag Zondag 4 September 1983, tot 20:55 spelen en dan zou na een korte pauze het optreden van Chuck om 21:15 beginnen. Om negen uur was het voltallige gezelschap echter nog in het Amsterdamsche...
Er waren zo'n 2500 gasten in de grote zaal van het POC; ''de Philips Jubileumhal'' op komen draven maar toen Mac Taple tegen negenen het podium verlaten had was Chucky in nog geen velden of wegen te bekennen. Er was een behoorlijke vertraging, gaf de organisatie door. Ze waren bang dat het op rellen zou uitdraaien en het publiek moest bezig gehouden worden... Mac Taple vondt zich bereid de avond te redden en haalde hun zanger Jan van Riet onder de douche vandaan om een volgende set te improviseren. Ze besloten alles van Chuck Berry wat ze ooit gespeeld hadden, te spelen en dat viel in goede aarde bij het publiek. Hiermee werd de avond uiteindelijk gered.
Berry kwam zo tegen elven pas het podium op en speelde maar een uurtje. Natuurlijk genoot het publiek met volle teugen, maar de organisatie zat opnieuw met de handen in het haar, want waar had onze Chuck die dure Mercedes gelaten, waar zij borg voor stonden? Van Chuck zelf waren ze ook niet veel wijzer geworden en tijd voor een uitvoerige ondervraging was er niet geweest want hij moest zo vlug mogelijk het podium op. Wat voor Chuck zelf ook als een verassing kwam, was het feit dat zijn favoriete en oorspronkelijke pianist (Johnnie) was ingehuurd voor deze show. Dit ging compleet voorbij aan de meeste Eindhovense bezoekers, maar was voor Chuck en de echte fans een aangename surprise.
Na afloop onstond er natuurlijk gedonder over de geleverde prestatie, en wist Chuck, naast het feit dat hij geen idee had waar die auto stond plots ook niet meer waar de sleutels waren. Zijn tourmanager Tony Harvey, had hem namelijk ingefluisterd dat de organisatoren (Robby Veerman en Tjallie Huizenga) besloten hadden z'n gage naar rato te verlagen en dat ie maar met de bus terug naar het Marriott in Amsterdam moest. Chuck was pissed-off en ging bij de artiesteningang buiten roken, maar sloop al snel te voet met Jimmy Marsala weg. Toen ze enigzins buiten zicht waren keken ze een keer om, trokken een spurtje en vluchtte ze een brandgang aan de Frederiklaan tussen nr. 101 en 103 in vanwaar ze zicht op de artiesteningang van de Jubileumhal hadden. Daar hebben ze ruim een half uur gestaan om de boel in de gaten te houden.
Eenmaal weer terug probeerde de promoters om Chuck op allerhande manieren te paaien om de auto terug te geven, maar Chuck was het zat en besloot uiteindelijk om met dochter Ingrid op eigen krachten naar Amsterdam te gaan. Met de gitaar koffer in de hand schiet hij op de pakeerplaats van het POC een groepje achtergebleven Jailhousers uit Rotterdam aan die stonden te wachten op Roel (Razor) die pleite was.
Mac Taple heeft daarna nog twee keer in het voor programma van Chuck Berry mogen spelen, en toen verliep het allemaal wel zonder problemen, dus er was van beide kanten wat geleerd zou je denken. Contact met de artiest was er weinig, aldus Mac Taple en zelfs Mick Jagger zei dat Chuck niet iemand is waar je gezellig een biertje mee gaat drinken.
Ondanks alles hebben de meeste buiten staanders een positieve herinnering aan het concert; Zo had Dorothea “Dolle Dolly” Huff die avond als een van de weinige kans gezien om daadwerkelijk een handtekening van Chuck Berry te bemachtigen na afloop van dit nogal chaotisch verlopen concert. Chuck signeerde haar gedrukte versie van het rock & roll tijdschrift ''Rocking & Stomping'' (Dick Waanders van DIWA) waar Chuck op de voorpagina stond. Ze flikte het al eerder (1978) om bij Berry in de buurt te komen, en Berry wat LP hoezen en foto's te laten signeren. Wat ze daar allemaal voor moest doen wordt niet helemaal duidelijk.
De orginele poster van dit optreden is in bezit van een Rocking Rebel en prijkt in volle glorie aan de muur, het orginele toegangskaartje met nummer 403 heeft Mac Taple in haar collectie van memorablia. Hieronder nog het kranteknipseltje van dat optreden;
De Amerikaanse rock-’n-roll-legende Chuck Berry (Charles Edward Anderson Berry) is 18 Maart 2017 op negentigjarige leeftijd in St. Charles (Missouri) overleden. Dat werd door de lokale politie bevestigd.
Na een noodoproep kwamen hulpverleners ter plaatse die Berry probeerden te reanimeren, maar helaas kon geen hulp meer baten. De peetvader van de rock ’n roll overleed omstreeks half twee lokale tijd in zijn eigen huis. Verschillende ziekten waar de zanger aan leed zouden hebben bijgedragen aan het overlijden van de zanger, maar al met al gaat het om een natuurlijke dood.
Drag & Drop Website Builder
FACEBOOK COMMENTS WILL BE SHOWN ONLY WHEN YOUR SITE IS ONLINE