De regenachtige zomer van 1980, het jaar dat mijn favoriete Chicago theater afbrande, werd opgeleukt door een wel heel bijzonder evenement met de naam "TUIGDAG" dat plaatsvond op het Stadhuisplein op 28 september 1980. Het was een initiatief van jongeren die we tegenwoordig 'randgroepjongeren' zouden noemen en hun begeleiders. De kranten spraken van 'jongeren die buiten de welzijnsboot vielen'.
De Rocking Rebels speelde een prominente rol op deze dag. Het doel van de jongeren was een handreiking om te laten zien dat, ondanks hun woest uiterlijk en vooroordelen, ze de kwaadsten niet zijn. De dag zelf was een soort wedstrijd tussen groepen met mischien wat ongebruikelijke hobby’s zoals motor- en auto tijdrit,, touwtrekken en armpje drukken.
Een dag voor het tuig in en rondom Eindhoven maar Tuig.... wat is dat eigenlijk. Eef van den Berg begeleider van jeugdwerk in en rondom de binnen stad, spreekt van een brede groep die zich rondom de Vlucht ophoudt. Velen vallen thuis buiten de boot, spijbelen als ze op school zitten, of het zijn laag opgeleide werklozen en als ze wel werken, mensen met lichamelijk zware beroepen. De groep is onderling zeer hecht verbonden, maar voelen zich buiten de maatschappij geplaatst. Ze worden als tuig getypeerd en zijn daar ook naar gaan handelen maar voelen zich samen sterk. Straathoekwerker Luc Flikken werkt meer met de jeugd uit de oude achterbuurten van Eindhoven. Deze groepen zijn minder makkelijk te herkennen of te benoemen in vergelijking met de Rocking Rebels. Het zijn vaak jongeren uit gezinnen die vanwege hun naam bestempeld worden, door decennia lange vooroordelen. Ze komen vaak hun wijk niet eens uit. Jos Jansen jeugd coördinator uit ''de vlucht'' ziet tuigdag als een soort kermis; uitzonderlijk vermaak waar iederen gratis een kijkje kan komen nemen. De orde dienst heeft vertegenwoordiging uit meerdere tuig groepen, beslist geen professionele handhavers want die zouden alleen maar aggressie oproepen verteld Jos.
